RÜYANIN ÖNLEDİĞİ FELAKET

RÜYANIN ÖNLEDİĞİ
FELAKET






Geçen harp esnasında fırtınalı bir gün, C-23 numaralı İngiliz denizaltısı
şafak sökmeden Harwicehe limanından ayrılmıştı. Buz gibi rüzgar, yağan yağmuru
sulu sepken haline getiriyordu. Bütün o gün ve onu takip eden gece, denizaltı,
güvertelerine vuran rüzgar ve sulu sepken tarafından kamçılana kamçılana,
fırtınalı denizde çalkalanıp durdu.


Denizaltının havanın bu şiddetine tahammül edemeyeceğini düşünen kaptan,
nihayet subaylarından Brandt'a dalma emrini verdi. "Kahvaltıdan sonra ön
derinlik ölçü cihazının yanına bir gözcü koy. Geri kalan herkes bu gecenin
10'una kadar serbesttir. Bu saatten evvel, su yüzüne çıkamayacağımız muhakkak"
dedi. Denizaltı daldıktan sonra vazife başında bulunmaları gerekenler hariç,
bütün subaylar ve mürettebat uykuya geçti. Hiç olmazsa 10 saat uyuyacağını
tahmin eden Brandt, başını yastığa koyar koymaz derin bir uykuya daldı. Rüya
görmeye başladı. Bir mühimmat fabrikasında idi. Pantolonlu kadınlar mermileri
barutla doldurmakla meşguldüler. Çalıştıkları odanın bir ucunda, üzerinde
"müfettiş" yazılı cam bir bölmeyle ayrılmış kısım vardı. Buraya yaklaşan
Brandt, kız kardeşinin içeride bir masa başında oturduğunu görür gibi oldu.
Genç kadın, Bradt'ın bulunduğu istikamete baktığı halde, onu görür veya tanır
gözükmüyordu. Aradaki kapıdan öteki odaya bakan Bradt, bir ateş dilinin,
yerden kadınların mermileri doldurdukları odaya doğru, yılan gibi kaydığını
dehşet içinde gördü.

Kız
kardeşine bağırmak istediyse de, sesinin kısıldığını fark etti. Başı masanın
üzerine düşen kadıncağız uyuyor görünüyordu. Brandt ona doğru koşmak isteyince
bacakları hareket etmedi.


Sonra kulakları sağır edici infilak, etrafı toz, alev ve dumana boğdu. Brandt
tekrar ileri atılmağa çalışırken başının yatağın tavanına vurmasıyla uyandı.
Bir mühimmat fabrikasında değil, C-23 deniz altısında emniyetteydi !


Gördüğü rüyayı hatırlayınca yüksek sesle "Aman ne feciydi!" diye söylenmekten
kendini alamadı. Biraz daha kendine gelince saatine bakmayı akıl etti, saat
10'du. Halbuki kaptan denizaltının saat 10'da su yüzüne çıkmasını emretmişti.
Acaba kendisini niçin uyandırmamışlardı? Brandt heyecanla yataktan fırladı.
Nöbetçinin yanına gidince onun uyuya kalmış olduğunu gördü. Adamcağız, Brandt
kendisini sarsınca dahi uyanmadı. Adamın kalbini yokladı kalbi pek hafif
atıyordu. Brandt, derin bir uykuda olan kaptanı dahi uyandıramadı. Bradt kendi
kalbinde de bir ağırlık olduğunu ve nefes almakta güçlük çektiğini hissetti.
Bunun üzerine adamların üzerine, kova kova su dökerek onları uyandırmaya
çalıştı.

Bu
surette uyanabilen üç kişinin yardımıyla denizaltıyı su yüzüne çıkardı.
Kaportaları açınca ortalığın apaydınlık olduğunu görerek hayretler içinde
kaldılar. Denizaltı 24 saat müddetle, yani kaptan emrettiği müddetten 12 saat
daha fazla suyun dibinde kalmış ve bu 12 saat zarfında hava, gaz dumanlarıyla
ağırlaşmıştı. Dumanlar Brandt'tan başka herkesi kendinden geçirmişti. C-23
limana dönünce Brandt kız kardeşinin bir mektubunu buldu.

Genç
kadın şunları yazıyordu: Bu gün fabrikada korkunç bir felaket oldu. Kadınların
mermi doldurdukları atölyede bir fimalk, 36 kadını öldürdü. Binanın içinde
yüzlerce kişi ağır surette yaralandı. Ben, büyük bir talih esri olarak,
yarasız beresiz kurtuldum. İnfilak, saat 10'dan az evvel oldu. Saat 10'da
atölyeleri dolaşıp teftiş etmem lazımdı. Bu arada hayatımda ilk defa olarak
masamın başında uykuya daldım. Uyurken seninle ilgili korkunç bir rüya gördüm.
Rüyamda bir denizaltının içindeydim. Sen ve arkadaşların ölü olarak
yatıyordunuz fakat nedense senin tamamıyla ölmediğine inanarak seni
uyandırmaya çalıştım. Ne çare ki sesim kısıldığından kendimi sana
işittiremiyordum. Tam bu sırada infilak beni uyandırdı.